Confession

I fell in love
with a boy I shouldn’t have
and right now
he’s standing right in front of me
I told him I loved him

He looked at me,
smiled,
held and kissed my hand,

and then he left.

Drifter

I am a stranger
at my own home
for the people I reside with
though their faces are familiar
I do not know
who they are

The people in this house
distant from one to the other
their fingers touch and
worlds collide

What has happened to
joy and innocence
to which none has stayed
Is this age olden?

For what reason does time seek
to destroy these weak threads?
This is not a home
but a house
waiting to crumble on its own.

Sa tinagal ng panahon
ika’y aking hinintay
ngayon lamang aking nabatid
ang tunay na lungkot
ukol sa takbo ng lahat.

At habang nakikiramay
ang buwan sa aking pagdadalamhati
aking ninanais na sana’y
huwag na dumating pa ang umaga.

O kay tagal kitang hinintay
at saan ka nga ba naparoroon?

Sa haplos ng hangin na lamang
nadarama ang huling hagkan mo
noong tayo’y magkapiling pa.

Sa tanikala ng lumbay
wala nang pag-asa natitira pa
na ika’y muling babalik.

Kumakaripas ang mga luha at
habang ako’y napupulupot
sa pangungulilang ito
ang buong katauhan ko’y
lalamunin ng kawalan.

Masdan mo, masdan mo
ang ginawa mo sa akin
bakat sa aking mukha
ang sakit ng paghihintay.

Titigan mo ang
aking mga matang ngawit
sa kakaabang sa iyong
di makatotohanang pagdating.
Maging saksi ka
sa ginawa mo sa akin.

At heto na nga
nilunod mo ako
sa lumbay, kawalan at pag-iisa.

Bakit? Bakit?
Bakit mo nagawa ito?
Bakit sa ganitong pagkakataon pa?
Ika’y aking matiyagang hinitay
at sana’y di mo hinayaan ang pagkakataon.

Ngayon
ako ay lilisan na at
hahanapin ang tunay na kaligayahan
na di mo naibigay sa akin.

Paalam.